به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم؛ تنها در عرض چند روز، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، دو جلسه مهم برگزار کرد که چالش‌های پیش روی اروپا در عرصه بین‌المللی را نشان می‌دهد.
در ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۵، یک هیئت ارشد اروپایی به رهبری فون در لاین با رهبران چین در پکن دیدار کرد. با وجود اعلام تعهد هر دو طرف به همکاری و تعمیق روابط، این جلسه که با انتظارات پایینی همراه بود، هیچ نتیجه ملموسی به همراه نداشت.
فون در لاین تأکید کرد که روابط تجاری اتحادیه اروپا و چین به نقطه عطفی رسیده و اظهار داشت که ایجاد تعادل مجدد در این مشارکت برای اطمینان از پایداری و سودمندی متقابل آن ضروری است. او از هر دو طرف خواست تا نگرانی‌های متقابل خود را بپذیرند و راه‌حل‌های واقعی ارائه دهند.
اتحادیه اروپا از چین خواست که مطابق با اصول حقوق بین‌الملل عمل کند و از ارائه حمایت نظامی به روسیه خودداری کند. در عین حال، تنش‌های اقتصادی بین طرفین در مورد مسائلی مانند موانع دسترسی به بازار و رویه‌های تجاری چین که در اروپا ناعادلانه تلقی می‌شود، ادامه یافت. اختلاف نظرها در مورد تعرفه‌های خودروهای برقی و اقدامات تلافی‌جویانه متقابل همچنان ادامه داشت. اتحادیه اروپا تعهد خود را به سیاست «چین واحد» مجدداً تأیید کرد، تشدید تنش‌ها در تنگه تایوان و مناطق دریایی اطراف آن را محکوم کرد و حل و فصل مناقشات از طریق مسالمت‌آمیز و مطابق با حقوق بین‌الملل را خواستار شد.
با این حال، علی‌رغم این نگرانی‌ها، دو طرف نتوانستند در مورد راه‌حل‌ها به توافق برسند و تنش‌ها همچنان بالا بود.
در ۲۷ ژوئیه، فون در لاین با دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، دیدار کرد. در پایان این جلسه، هر دو طرف از توافق برای پایان دادن به جنگ تعرفه‌ای که ترامپ به عنوان بخشی از کمپین گسترده‌تر خود در زمینه تجارت علیه اتحادیه اروپا آغاز کرده بود، خبر دادند. رئیس کمیسیون اروپا با اعمال تعرفه ۱۵ درصدی بر صادرات اروپا به ایالات متحده (بدون اعمال تعرفه متقابل بر صادرات آمریکا به اتحادیه اروپا) موافقت کرد، تمایل خود را برای سرمایه‌گذاری تقریباً ۶۰۰ میلیارد دلاری در اقتصاد ایالات متحده ابراز کرد و به خرید محصولات انرژی آمریکایی به ارزش حدود ۷۵۰ میلیارد دلار متعهد شد.
از زمان این جلسه، گزارش‌های متناقضی در مورد ماهیت توافقات منتشر شده است: در حالی که کاخ سفید پیروزی آمریکا را برجسته کرد، کمیسیون اروپا تفاهمات با واشینگتن را به عنوان کارآمدترین راه برای جلوگیری از عدم قطعیت یا تعرفه‌های بالاتر معرفی کرد. اگرچه اکثر دولت‌های اروپایی از نتایج استقبال کردند، بسیاری در اروپا انتقادات شدیدی را ابراز کردند و این توافق را «توافق تسلیم» نامیدند.
این دو جلسه و نتایج آنها، ضعف نسبی اتحادیه اروپا در رقابت بین‌المللی، به ویژه در برابر بازیگرانی که مصمم به پیشبرد منافع خود با اعمال قدرت به جای گفت‌وگو هستند را برجسته کرد. آنچه بسیاری آن را شکست کمیسیون اروپا – به‌ویژه در زمینه تجارت، جایی که اختیار کامل دارد – می‌دانند، می‌تواند تلاش‌ها برای شکل‌دهی به یک سیاست یکپارچه و مؤثر اروپایی را در زمانی که به استراتژی‌های جدید نیاز مبرم است، پیچیده‌تر کند.
منبع: نشنال سکیوریتی استادیز/
