حسین کروبی روز دوشنبه اعلام کرد که مأموران امنیتی در دیدار با پدرش، مهدی کروبی، خبر رفع حصر او را اعلام کرده‌اند. به گفته او، مأموران امنیتی اعلام کردند که بر اساس دستور رئیس قوه قضائیه، حصر از امروز برداشته شده است، اما به دلایل امنیتی و حفاظتی، تا ۲۰ فروردین در محل اقامت او حضور خواهند داشت و پس از آن از منزل خارج می‌شوند. حسین کروبی در گفت‌وگو با جماران افزود که پدرش به مأموران امنیتی گفته است: «همان‌طور که قبلاً هم اعلام کرده بودم، من و آقای موسوی به دلیل اعتراض به نتایج انتخابات سال ۸۸، بیش از ۱۴ سال در حصر بودیم و اکنون نیز باید به اتفاق یکدیگر رفع حصر شویم. اما حالا که شما تصمیم گرفته‌اید حصر را پایان دهید، نمی‌توانم مانع خروج شما از منزل شوم. با این حال، توصیه می‌کنم هرچه سریع‌تر حصر آقای موسوی و خانم رهنورد را نیز پایان دهید.» او همچنین خبر داد که مسئولان امنیتی در پاسخ به این درخواست گفته‌اند: «همین روندی که درباره شما انجام شد، در مورد آقای موسوی نیز طی چند ماه آینده اجرا خواهد شد و ایشان هم رفع حصر خواهند شد.»
واکنش‌ها
در واکنش به رفع حصر مهدی کروبی، کاربران شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) از این خبر استقبال کردند. یکی از کاربران آإر منصوری، رئیس جببه اصلاحات بود که نوشت: «خبر خوب؛ حصر شیخ مهدی کروبی به پایان رسید. به امید رفع حصر از دیگر عزیزانمان، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد، و آزادی همه زندانیان سیاسی در سال ۱۴۰۴.» محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم و استاد دانشکده مفید قم، نیز در واکنش به این خبر در شبکه اجتماعی ایکس می نویسد» «آقای کروبی پس از ۱۴ سال رفع حصر شد. خبر خوشایندی است. امیدواریم خبر رفع حصر آقای موسوی و خانم رهنورد و آزادی چهره‌های سیاسی دیگر را نیز بشنویم. در این شرایط بحرانی، باید به همدلی بیشتر فکر کرد. مهم‌تر این‌که با مذاکره‌ای عزتمندانه، تحریم‌ها برداشته شود و سال آینده گرانی‌ها مهار گردد. مردم توان تحمل تورم سنگین را ندارند.» احمد زیدآبادی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و روزنامه‌نگار، نیز در کانال تلگرامی خود نوشت: «در میان اوضاع آشفته منطقه و فشار بی‌سابقه معیشتی بر مردم، خبر رفع حصر شیخ مهدی کروبی اتفاق مبارک و خوشایندی است. امیدواریم با رفع حصر از میرحسین موسوی و خانم رهنورد و آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی، گام‌های بیشتری برای رهایی کشور از پدیده شوم حصر و زندان سیاسی برداشته شود و راهی تازه پیش روی ایران گشوده گردد.»
می توان به وفاق امید داشت؟
رفع حصر مهدی کروبی و احتمال رفع حصر میرحسین موسوی و زهرا رهنورد، گامی مهم در راستای سیاست “وفاق” است که دولت چهاردهم به رهبری مسعود پزشکیان آن را به عنوان شعار محوری خود مطرح کرده است. این اقدامات نشان می‌دهد که دولت به دنبال کاهش تنش‌های داخلی و ایجاد فضای گفت‌وگو برای تقویت همبستگی ملی است. وفاق، نه یک انتخاب، بلکه یک الزام برای دولت پزشکیان محسوب می‌شود؛ الزامی که ریشه در شرایط پیچیده داخلی و خارجی ایران دارد. دولت برای مدیریت بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و بین‌المللی، نیازمند ایجاد اعتماد و همکاری بین جریان‌های مختلف سیاسی است. رفع حصر کروبی و احتمال رفع حصر موسوی و رهنورد، در کنار توقف اجرای طرح حجاب مجلس و گشت ارشاد، نشان‌دهنده تمایل دولت به کاهش فشارهای اجتماعی و سیاسی است. این اقدامات می‌تواند به بهبود فضای سیاسی و افزایش مشارکت عمومی کمک کند.
وفاق، بر پایه نتیجه‌گرایی، نشان داده است که می‌تواند کارکرد و کارآیی داشته باشد. این سیاست اگر به درستی اجرا شود، می‌تواند به کاهش تنش‌ها و ایجاد ثبات بیشتر در کشور منجر شود. با این حال، چالش‌های پیش‌روی وفاق قابل توجه است. برخی جریان‌های سیاسی ممکن است این اقدامات را تاکتیکی، موقت تلقی کنند و نسبت به آن بدبین باشند. موفقیت وفاق به همراهی همه جریان‌های سیاسی و اجرای شفاف این سیاست بستگی دارد. اگر دولت بتواند وفاق را به عنوان یک سیاست پایدار و بلندمدت دنبال کند، می‌تواند به بهبود شرایط داخلی و خارجی کشور کمک کند. این سیاست می‌تواند زمینه‌ساز کاهش تنش‌ها، افزایش مشارکت سیاسی و بهبود روابط بین‌المللی باشد. در نهایت، وفاق نه تنها یک شعار، بلکه یک ضرورت برای عبور از بحران‌های فعلی است. موفقیت آن به اجرای دقیق و همراهی همه جریان‌های سیاسی بستگی دارد. اگر این سیاست به درستی مدیریت شود، می‌تواند آینده‌ای امیدوارکننده برای ایران رقم بزند.
وفاق به وقت بازگشت ترامپ به کاخ سفید!
از منظر دیگر باید به زمانبندی برای تصمیم گیری در جهت رفع حصر مهدی کروبی با بازگشت ترامپ به کاخ سفید و تشدید تنش‌های بین‌المللی هم توجه داشت. به هر حال از زمان آغاز به کار دولت دوم ترامپ، ایران با چالش‌های متعدد در سیاست خارجی و داخلی مواجه است. در چنین شرایطی، سیاست “وفاق” برای دولت مسعود پزشکیان نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت «اجتناب ناپذیر» جلوه می کند. این الزام ریشه در شرایط پیچیده داخلی و خارجی دارد که تهران را وادار به اتخاذ رویکردی همگرایانه و کاهش تنش‌های داخلی کرده است.
در سطح بین‌المللی، بازگشت ترامپ به قدرت به معنای تشدید تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی بر ایران است. ترامپ در دوره قبلی خود رویکردی تهاجمی نسبت به ایران داشت و در دو ماه گذشته با شدت بیشتر همان مسیر دولت سابقش را ادامه می دهد. این موضوع باعث شده است که ایران برای مقابله با فشارهای خارجی، نیازمند همبستگی و اتحاد داخلی باشد. وفاق به عنوان یک سیاست داخلی، می‌تواند به ایجاد فضای همکاری بین جریان‌های سیاسی کمک کند و زمینه‌ساز مدیریت بهتر بحران‌های بین‌المللی باشد.
