گیلان در زمره ی استانهای گردشگر پذیری ست که به محض بروز هر تعطیلی چند روزه باید پذیرای حجم بی شماری از انواع گردشگرانی باشد که از اقصی نقاط ایران اسلامی ، بهشت گمشده ی خود را در این دیار سرسبز و دیدنی جستجو می کنند. اما این جستجو برغم تمامی نقاط قوت و ضعفی […]
از نگاهی دیگر آمارهای اداره ی کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان حکایت از ورود میلیونها گردشگر به جای جای استانمان هنگام هر تعطیلی دارد. ناگفته نماند که آمار سالانه ی ورود گردشگر به گیلان هم، در شرایط فعلی می تواند به دوران پیش از شیوع کرونا یعنی به ۳۳ تا ۳۵ میلیون نفر بالغ شود. به گفته ی مهندس شوقی، شهردار شهرمان رشت، در ایام پیک ورود گردشگر به گیلان که این روزها نیز در زمره ی آن است، تولید زباله دو برابر می شود؛ یعنی هزار تن زباله ی تولیدی روزانه در رشت به دوهزار تن افزایش می یابد و این رقم برای کل استان نیز از ۲ هزار و ۵۰۰ تن به ۵ هزار تن افزایش می یابد…!
حال اگر این حجم عظیم زباله که در شرایط فعلی برای دفع بهداشتی زباله های شهروندان گیلانی با هزاران مشکل و تهدید محیط زیستی مواجه هستیم ، بدون مسئولیت پذیری و از روی کم توجهی و سهل انگاری در طبیعت بکر و زیبای استان رها شود، در آینده ایی نزدیک چه فاجعه ی محیط زیستی در انتظار تک تک مان خواهد بود.
از طرفی سرانه ی تولید زباله در مناطق روستایی مرکز استان برای هر نفر ۶۰۰ گرم و در مناطق شهری نیز حدود ۸۰۰ گرم عنوان شده است.
با ورود مسافران به این استان سرسبز شمالی ، تولید روزانه زباله به ۲ برابر افزایش می یابد که بخش قابل توجهی از این زباله های افزایش یافته، در طبیعت به امان خود رها می شود…؟!
این درحالی ست که مدیریت بهینه و بهداشتی پسماند در گیلان بویژه مرکز استان، بخش قابل توجهی از انرژی مدیران ارشد استان و شهرمان را گرفته و بودجه ی هنگفتی از بیت المال را مصروف خود ساخته است. با این حال هنوز در حوزه ی مدیریت پسماند با نقطه ی مطلوب فاصله ی بسیار داریم.
با این توصیف عاقلانه است که تدبیر نموده و بیاییم مناطق گردشگری ایران عزیز از جمله گیلان سرسبز و میهمان نواز را شهر خود و شهر خود را خانه ی خود پنداشته و در پاکیزگی و طراوت محیط طبیعی مان کوشا باشیم…!