افشای اسناد برنامه نظامی اتمی و مخفیانه آمریکا در ماه…؟!

بر اساس این گزارش، برنامه شناسایی تهدیدات هوافضای پیشرفته دولت ایالات متحده (AATIP) که اکنون از بین رفته است، میلیون‌ها دلار پول مالیات دهندگان این کشور را برای تحقیق در مورد فناوری‌های تجربی عجیب و غریب مانند شنل‌های نامرئی کننده، دستگاه‌های ضد گرانش و البته طحی برای تونل زدن در ماه با استفاده از مواد منفجره هسته‌ای هزینه کرده است.

این اسناد که شامل تقریباً ۱۶۰۰ صفحه گزارش، پیشنهاد، قرارداد و یادداشت‌های جلسه می‌شود، برخی از اولویت‌های عجیب و غریب AATIP را نشان می‌دهد که وزارت دفاع ایالات متحده آن‌ها را به صورت سری از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ اجرا می‌کرده است، و تنها زمانی این اطلاعات به بیرون درز کرده که مدیر سابق این برنامه در سال ۲۰۱۷ از پنتاگون استعفا داد. در آن سال، AATIP مترادف با برنامه‌ای شناخته شد که وظیفه بررسی موضوع بشقاب پرنده‌ها را داشت، زیرا در همان زمان بود که چندین ویدئو از پرواز یک شی ناشناس منتشر شد که به روش‌های به ظاهر غیرممکن حرکت می‌کرد. در واقع این ویدئو‌ها را لوئیس الیزوندو، مدیر سابق همین برنامه، پس از استعفای خود به مطبوعات درز داد.

اما اسناد جدید حاکی از آن است که AATIP چیزی فراتر از یک برنامه برای بررسی برخورد‌های گزارش شده با بشقاب پرنده بود. شما می‌توانید تمام این اسناد را در ۵۱ صفحه که توسط Voice از طریق یک درخواست قانون آزادی اطلاعات (FOIA) که چهار سال پیش ثبت شده بود، به دست آمده است، اینجا بخوانید. شاید جالب‌ترین بخش در میان این گزارش، ده‌ها سند مرجع اطلاعات دفاعی (DIRDs) باشد که در مورد قابلیت دوام «فناوری [های]پیشرفته» مختلف بحث می‌کنند. این مجموعه شامل گزارش‌هایی در مورد «کرم‌چاله‌های قابل عبور، دروازه‌های ستاره‌ای و انرژی منفی»، «ارتباطات امواج گرانشی با فرکانس بالا»، «درایو چرخشی، انرژی تاریک و دستکاری ابعاد اضافی» و بسیاری موضوعات دیگر است که برای طرفداران داستان‌های علمی تخیلی آشنا به نظر می‌رسد.

بسیاری از گزارش‌ها بر غیرعملی بودن اجرای فناوری‌های پیشرفته تأکید می‌کنند. به عنوان مثال، در گزارش DIRD در مورد پوشش نامرئی، نویسندگان (که نام آن‌ها در همه گزارش‌ها ویرایش شده است) می‌نویسند که «دستگاه‌های پوششی نامرئی کننده کامل غیرممکن هستند، زیرا به موادی نیاز دارند که سرعت نور به بی نهایت نزدیک کند.» با این حال، نویسندگان گزارش نوشتند، دستگاه‌های پوششی که اجسام را برای حسگر‌های مبتنی بر امواج مایکروویو نامرئی می‌کنند، مانند رادار‌ها و آشکارساز‌های حرکت، «قطعاً در دسترس فناوری حاضر هستند».

گزارش‌های دیگری نیز وجود دارد که از ارائه پیشنهاد‌های جسورانه و گاه عجیب برای تحقق فناوری‌های پیشرفته ابایی ندارند. نویسندگان در گزارشی در مورد «پیش رانش جرم منفی»، طرحی را برای جستجوی فلزات بسیار سبک وزن در مرکز ماه پیشنهاد کردند که ممکن است «۱۰۰۰۰۰ بار سبک‌تر از فولاد باشند، اما همچنان از استحکام فولاد برخوردار باشند». برای رسیدن به مرکز ماه، نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که یک تونل را از طریق پوسته و گوشته ماه با استفاده از مواد منفجره هسته‌ای ایجاد کنند.

البته، ایالات متحده هنوز چنین برنامه را به اجرا در نیاورده و هیچ قصد فوری برای اجرای آن نشان نداده است. اما ما می‌دانیم که ماموریت‌های آتی آرتمیس ناسا قصد دارند برای اولین بار از زمان آپولو، انسان‌ها را به ماه بازگردانند، که هدف نهایی ایجاد حضور پایدار انسانی در آنجاست. ایجاد انفجار‌های هسته‌ای در ماه احتمالاً برخلاف این مأموریت‌ها است، اما شاید همین مأموریت‌ها هم مقدمه‌ای برای مطالعه در این زمینه باشد. هنوز از این اسناد به درستی نمی‌توان تشخیص داد که آیا چنین برنامه‌ای توانسته سرمایه گذاری لازم را جذب کند یا خیر. اما وبسایت Voice.com به قرارداد‌هایی میان AATIP با یک شرکت خصوصی فناوری به نام Bigelow Aerospace Advanced Space Studies (BAASS) دارد که شاید برای سرعت بخشیدن به این پروژه نظامی فضایی باشد.

این وبسایت گزارش داد که این شرکت – که توسط رابرت بیگلو، دوست شخصی سناتور فقید هری رید، که مسئول ایجاد AATIP بود، اداره می‌شود – یک قرارداد ۱۰ میلیون دلاری برای اولین سال تحقیق خود در این برنامه دریافت کرده است. این اسناد FOIA تنها سه هفته پس از آن منتشر شد که روزنامه انگلیسی The Sun بیش از ۱۵۰۰ صفحه از اسناد مربوط به برخورد‌های ادعایی UFO را که توسط AATIP فهرست شده بود به دست آورد. در میان این اسناد، گزارشی در مورد اثرات بیولوژیکی ادعای برخورد بشقاب پرنده بر روی انسان نیز گنجانده شده بود. دولیت ایالات متحده هنوز به طور رسمی موضع گیری درباره این اسناد نکرده است، اما گفته می‌شود معاون اطلاع رسانی دولت طی هفته جاری گزارش مفصلی در این زمینه را ارائه خواهد داد.