دوشنبه, ۱۱ فروردین ۱۴۰۴ / ۱۲:۴۹:۴۷
طبق زمانبندی از پیش تعیین شده، ناسا قرار است تصاویر دورترین نقاط کیهان را که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب گرفته شده است را در روز سه شنبه ۱۲ جولای (۲۱ تیرماه) منتشر کند، اما به نظر می‌رسد این تصاویر یک روز زودتر از برنامه منتشر شود. بیل نلسون، مدیر ناسا، هفته گذشته اعلام کرد […]
تلسکوپ فضایی جیمز وب به شکل خارق العاده‌ای می‌تواند حتی تنها صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ، یعنی تقریباً سال‌های کودکی جهان ۱۳.۸ میلیارد ساله ما را ببیند. همه این‌ها به لطف آینه اصلی بزرگ و توانایی دیدن نور مادون قرمز باستانی و کشیده فضای دور است. از آنجایی که کیهان در حال انبساط است، نور از همان ستارگان اولیه از طول موج‌های فرابنفش و مرئی به طول موج‌های مادون قرمز بلندتر منتقل می‌شوند که جیمز وب می‌تواند با جزئیاتی که قبلاً غیر ممکن بود آن‌ها را تشخیص دهد.
مدیر کل ناسا، هفته گذشته در جریان یک نشست مطبوعاتی در موسسه علمی تلسکوپ فضایی گفت: «این دورتر از چیزی است که بشر تا به حال به آن نگاه کرده است. این تلسکوپ، سیارات فراخورشیدی را که به دور ستارگان دیگر می‌چرخند کاوش می‌کند تا سرنخ‌هایی از وجود جوی مشابه جو سیاره ما بیابد. این تلسکوپ می‌تواند به سوالات همیشگی و بی پاسخ ما همچون؛ ما از کجا آمده ایم؟ آیا دنیای جهانی مشابه جهان ما در جا‌های دیگر وجود دارد یا خیر؟ روشنایی ببخشد.» ناسا لیستی از اهدافی که جیمز وب به دنبال کاوش آنهاست را در اختیار رسانه‌ها قرار داده است بنابراین می‌توان تا حدودی فرض کرد که تصاویری که ساعاتی دیگر منتشر می‌شود، احتمالا مربوط به یکی از گزینه‌های زیر باشد.
سحابی کارینا که در فاصله ۷۶۰۰ سال نوری از ما و در صورت فلکی جنوبی کارینا قرار دارد. کارینا یکی از بزرگترین و درخشان‌ترین سحابی‌های آسمان ما است. هابل چندین بار از سحابی کارینا تصویربرداری کرد، اما انتظار می‌رود تصاویر جیمز وب، تصاویر فروسرخ هابل را از یاد‌ها بزداید.
یکی از اهدافی که وب بر آن تکلیف شده است، نگاه کردن به اتمسفر سیارات خارج از منظومه شمسی یا سیارات فراخورشیدی است. سیاره فراخورشیدی WASP-96b یکی از این موارد است که هموراه به عنوان موضوعی جذاب برای کشف جهان قابل سکونت در نظر گرفته می‌شد. بی شک ارائه تصویری دقیق از این سیاره می‌تواند بسیار هیجان انگیز باشد.
سحابی حلقه جنوبی یا AKA NGC 3132، در فاصله ۲۰۰۰ سال نوری از ما است که یک حباب زیبا و درخشان در صورت فلکی جنوبی ولا است. اگرچه این سحابی با سحابی کارینا طبقه بندی مشترک دارد، اما آن‌ها بیشتر شبیه متضاد‌های نجومی هستند. در واقع این دو بقایای جذاب و زیبا از یک ستاره دوتایی است که در حال مرگ است.
پنج‌قلوی استفان عبارت است از پنج کهکشان که در صورت فلکی اسب بالدار که ۲۹۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند. این کهکشان‌ها در افق دید ما به قدری به هم نزدیک هستند که تصاویر آن‌ها به نظر غیر واقعی می‌رسد. اما در واقع، تنها چهار کهکشان از این پنج کهکشان در حال تعامل با یکدیگر هستند. پنجمی بسیار به ما نزدیک‌تر است و تنها حدود ۴۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.
وب در یکی از اولین دید‌های عمیق خود به قطعه‌ای از آسمان به نام SMACS 0723 در صورت فلکی جنوبی Volans نگاه کرده است. قطعه SMACS 0723 هدف خوبی برای این نوع رصد است، زیرا خوشه‌های عظیمی از کهکشان‌ها در پیش زمینه آن وجود دارد. این‌ها مانند یک ذره بین کیهانی غول پیکر عمل می‌کنند و به دلیل جرم بسیار زیاد، گرانش آن‌ها باعث انحنای واضح فضا-زمان در اطراف خود می‌شود.
