چهارشنبه, ۱۰ بهمن ۱۴۰۳ / ۲۳:۴۷:۲۰
واقعیتهای تلخ منطقه را بپذیریم تا بتوانیم شکست را جبران کنیم. «اکنون منطقه با چند واقعیت تلخ مواجه است که انکار یا توجیه آنها هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد. پذیرفتن این واقعیت‌ها و سپس برخوردار بودن از اراده تجدیدنظر در سیاست‌هایی که منجر به پدید آمدن حوادث تلخ لبنان و سوریه شده‌اند، تنها راه […]
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم ؛ روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی با عنوان «تفسیر سومِ حوادث منطقه» به چگونگی رویارویی با واقعیتهای ناخوشایند این روزهای منطقه پرداخته است.
در این یادداشت آمده: عده‌ای درباره حوادث منطقه به ویژه لبنان و سوریه معتقدند جبهه‌ای که در برابر رژیم صهیونیستی و حامیان منطقه‌ای و غربی این رژیم ایستادگی می‌کند دچار شکست شده است. فروپاشی رژیم اسد در سوریه و انتخاب جوزف عون، فرد مورد نظر آمریکا و عربستان به ریاست جمهوری سوریه، ازجمله دلایل تکمیلی اصحاب این نظریه است.
طرفداران این دو تفسیر نقطه نظر‌های خود را عین واقعیت می‌دانند و حاضر نیستند درباره این دریافت‌ها تجدید نظر کنند. همین خودداری از بازنگری، نشان می‌دهد نوعی خواست قلبی اصحاب این دو تفسیر بر ذهن آنها حاکمیت دارد و نمی‌توان این تفسیر‌ها را صد درصد منطبق بر واقعیت دانست.
تفسیر سوم اینست که دشمنان استقلال ملت‌های منطقه و دست‌نشاندگان منطقه‌ای آنها در مرحله کنونی به موفقیت‌هائی دست یافته‌اند که تعبیر دیگر آن شکست مدافعان استقلال و آزادگی ملت‌هاست. این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که رژیم صهیونیستی، آمریکا، گروه‌های تروریستی-تکفیری و حامیان منطقه‌ای آنها در مرحله کنونی به بخش قابل ملاحظه‌ای از اهداف خود رسیده‌اند. به این سوال هم نمی‌توان پاسخ قطعی داد که این پیروزی آنها تداوم خواهد یافت یا در آینده نزدیک اوضاع تغییر خواهد کرد. پاسخ این سوال و چگونگی شکل‌گیری مسیر آینده حوادث منطقه به این اصل بسیار مهم بستگی دارد که تصمیم‌گیرندگان جبهه مقاومت چقدر آمادگی برای تجدید نظر در سیاست‌های خود داشته باشند. آنها اگر بپذیرند که اشتباهات غیرقابل انکارشان باعث شکست در لبنان و سوریه شده، این احتمال وجود خواهد داشت که موفقیت کنونی مثلث ضد جبهه مقاومت یک امر موقتی باشد و زمینه برای وارد کردن ضربه‌های کاری بر پیکر این مثلث فراهم گردد.
اکنون منطقه با چند واقعیت تلخ مواجه است که انکار یا توجیه آنها هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد. در لبنان، ژنرال جوزف عون که رسماً مهره مورد نظر آمریکا و عربستان است، به کاخ ریاست جمهوری راه یافته است. به قدرت رسیدن جوزف عون فقط به معنای سلطه آمریکا و عربستان بر لبنان نیست، بلکه به معنای نفوذ رژیم صهیونیستی در بالاترین نقطه مدیریت لبنان هم هست، زیرا کسی که مهره آمریکا باشد نمی‌تواند از اسرائیل فرمان‌بری نکند. او در مرحله اول ۷۱ رای نمایندگان مجلس را کسب کرد که کمتر از دوسوم لازم برای احراز پست ریاست جمهوری بود. در مرحله دوم با تعهدی که به حزب‌الله داد، ۲۸ رای این جنبش را هم بر آراء خود افزود و توانست با ۹۹ رای از ۱۲۸ نماینده مجلس لبنان به ریاست جمهوری برسد و سپس در سخنان کاملاً بی‌رمقی وعده‌هائی به حزب‌الله بدهد ولی روشن است که یک مهره آمریکا نمی‌تواند برخلاف تعهدی که به واشنگتن دارد عمل کند و باید دانست که اینها وعده‌های سرخرمن است. بی‌جهت نیست که دختر شهید فواد مغنیه به مناسبت انتخاب جوزف عون در حساب کاربری خود نوشت «خدا را شکر، لبنان تنها کشوری است که در انتخاب رئیس جمهور خود دخالت نمی‌کند»!
در سوریه، اعتماد به روسیه ریشه اصلی وقایعی بود که به فروپاشی رژیم اسد منجر شد. افرادی بودند که خطری ناشی از بحران اقتصادی سوریه، تبعیض کشنده در این کشور، خریده شدن ارتش و خیانت روسیه در مراحل مختلف را گزارش می‌دادند ولی کسی حاضر نشد به این گزارش‌ها ترتیب اثر بدهد و این درد‌ها را درمان کند. فروپاشی رژیم اسد را فاجعه و شکست نمی‌دانیم ولی نمی‌توانیم سلطه آمریکا، اسرائیل، ترکیه و تروریست‌ها بر سوریه را فاجعه و شکست ندانیم.
پذیرفتن این واقعیت‌ها و سپس برخوردار بودن از اراده تجدید نظر در سیاست‌هائی که منجر به پدید آمدن حوادث تلخ لبنان و سوریه شده‌اند، تنها راه امکان‌پذیر ساختن جبران شکست است. مقاومت در برابر پذیرش این واقعیت‌ها قطعاً به نفع جبهه مقاومت نخواهد بود.
