محققان دو دانشگاه کپنهاگ دانمارک و هلسینکی فنلاند اخیرا موفق به طراحی تکنیک جدیدی برای ویرایش کامپیوتری تصاویر با استفاده از سیگنالهای الکتریکی مغز انسان شده اند. آنها کامپیوتری طراحی کرده اند که میتواند تصاویر را کاملا براساس افکار انسانی ویرایش کند. این کامپیوتر هیچ اطلاعات قبلی درباره ویژگیهایی که قرار است ویرایش کند و […]
“تووکا روتسالو” عضو تیم تحقیقاتی و دانشیار دانشگاه کپنهاگ دانمارک میگوید: «ما میتوانیم کامپیوتری بسازیم که تصاویر را کاملا براساس افکار انسانی ویرایش کند. این کامپیوتر هیچ اطلاعات قبلی درباره ویژگیهایی که قرار است ویرایش کند و چگونگی ویرایش ندارد.» در یک مطالعه، ۳۰ شرکتکننده به سرپوشهایی حاوی الکترودهای EEG که سیگنالهای الکتریکی مغز را ترسیم میکرد، مجهز شدند. به همه شرکت کنندگان ۲۰۰ تصویر یکسان از صورت انسان داده شد و وظایفی مانند جستجوی صورت زنانه، جستجوی افراد مسن، جستجوی موهای بور و … به آنها محول شد. شرکت کنندگان هیچ اقدامی انجام ندادند و فقط به تصاویر نگاه کردند. بر اساس فعالیت مغز آنها، دستگاه ابتدا وظیفه محول شده را ترسیم و سپس تصاویر را بر اساس آن ویرایش کرد. به عنوان مثال اگر وظیفه تعریف شده جستجوی افراد مسن بود، کامپیوتر پرتره افراد جوانتر را اصلاح میکرد و آنها را مسنتر نشان میداد یا اگر وظیفه تعریف شده جستجوی یک رنگ موی خاص بود، کامپیوتر موی همه تصاویر را به آن رنگ تغییر میداد.
“کیت دیویس” دانشجوی Ph.D دانشگاه هلسینکی میگوید: «کامپیوتر هیچ دانشی از تشخیص چهره و هیچ ایدهای در خصوص جنسیت، رنگ مو یا هر ویژگی مرتبط دیگر نداشت.» برخی ممکن است استدلال کنند که در حال حاضر نرم افزارهای زیادی با توانایی تغییر ویژگیهای صورت وجود دارند. کیت دیویس توضیح میدهد: «تمام نرم افزارهای موجود، قبلا با تعدادی الگو اموزش داده شده اند. تا کنون برای طراحی یک برنامه که میتواند یک فرد مسن را تشخیص دهد، باید هزاران عکس پرتره را به آن داده و مشخص میکردید که کدام جوان هستند و کدام پیر. در تکنیک جدید هیچ ورودی به رایانه داده نمیشود. این یک الگوی کاملاً جدید در هوش مصنوعی است که از مغز انسان بهطور مستقیم به عنوان منبع ورودی استفاده میکند.»
یکی از کاربردهای احتمالی این تکنیک میتواند در پزشکی باشد. پزشکان در حال حاضر از هوش مصنوعی برای تفسیر تصاویر اسکن شده استفاده میکنند. اما به دلیل اینکه خودشان در نهایت تصمیم گیری میکنند، ممکن است اشتباهاتی نیز رخ دهد. تصمیم گیری با استفاده از سیگنالهای الکتریکی مغز انسان میتواند سبب کاهش خطاهای پزشکی شود. همچنین میتوان از این فناوری برای کمک به افراد معلول در کار با رایانه استفاده کرد.
تووکا روتسالو میگوید: جمع آوری سیگنالهای مغزی فردی، مسائل اخلاقی را نیز در پی خواهد داشت. هر کس به چنین دانشی دست پیدا کند، بینش عمیقی در مورد ترجیحات افراد به دست خواهد آورد. اکنون ساعتها و دیگر محصولات هوشمندی وجود دارند که قادر به اندازه گیری اطلاعاتی مانند ضربان قلب کاربران خود هستند. اما آیا این اطمینان وجود دارد که شرکتهای خصوصی به دادههایی برخلاف خواسته ما دست پیدا نکنند؟