جمعه, ۱۸ آبان ۱۴۰۳ / ۲۰:۱۱:۰۹
جشنواره جهانی معماری (World Architecture Festival) یکی از رویداد‌های معتبر بین‌المللی در حوزۀ معماری است که طی روز‌های آینده در سنگاپور برگزار خواهد شد و آثار برگزیدۀ معماری از سراسر جهان را در حوزه‌های مختلف معرفی خواهد کرد. چند اثر معماری ایرانی نیز به مرحلۀ نهایی این جشنواره راه پیدا کرده‌اند که یک ویلای مدرن […]
بنابراین گزارش؛ طراحی این خانه به‌گونه‌ای است که این تفاوت‌ها را در کنار هم قرار دهد. بنابراین، طرح خانه به صورتی انجام شده که دید به طبیعت و حریم خصوصی هر دو حفظ شوند.
برای این منظور، یک پوسته ضخیم و سازمان‌یافته به عمق ۲۷۰ سانتی‌متر دور خانه را گرفته است. این پوسته مانند یک فیلتر عمل می‌کند؛ هم منظره بیرون را به داخل منتقل می‌کند و هم بین فضاهای محافظت‌شده و محیط آزاد تعادل برقرار می‌کند. فضای خالی داخل پوسته نیز تضادی زیبا بین سطح و عمق ایجاد کرده و شامل تراس‌ها و حجم‌هایی در ارتفاع‌های مختلف است که حریم خصوصی داخل خانه را نیز حفظ می‌کنند.
این پوسته ضخیم از صبح تا شب تغییرات نور و سایه را به نمایش می‌گذارد، در حالی که تابش آفتاب به بیشتر قسمت‌های بیرونی پوسته، فضای داخلی را در سایه‌ای ملایم نگه می‌دارد. به‌طوری‌که انگار زمان برای ساکنان متوقف می‌شود و تعادلی بین چشم‌اندازهای طبیعی و دیوارهای سیمانی سخت برقرار می‌شود.
فضاهای خانه در اطراف یک فضای مرکزی باز و پیوسته قرار گرفته‌اند. دیوارهای منحنی داخل و پله‌های متصل، ساکنان را تشویق می‌کنند در فضا حرکت کنند و در هر عمق و ارتفاع، چشم‌اندازهای مختلفی از طبیعت زیبای اطراف را ببینند.
این پوسته‌ی عمیق با برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های مکعب‌گونه‌اش، اگرچه ظاهری مدرن و حتی علمی-تخیلی به این خانه بخشیده است، در عین حال از جهاتی یادآور تراس‌ها و ایوان‌های خانه‌های سنتی شمال ایران نیز هست.
