به گزارش پیک قلم به نقل از اکوبورس:
کاویانی با اشاره به روند کند واردات پنبه در ماه های تیر و مرداد بیان کرد: در حال حاضر صنعت نساجی به دلیل کندی واردات در تنگنا هستند چرا که صنایع تولیدی نخ های ظریف و مرغوب نیاز دارند که پنبه خارجی از آسیای میانه وارد کنند که امیدواریم در ماه های آینده روند واردات بهتر شود.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه برداشت پنبه تا پایان دی ادامه دارد، گفت: صنعت نساجی تا شهریور سال آینده پنبه تولیدی را باید مصرف کند، اما به دلیل آنکه تولید داخل جوابگو نیست؛ بنابراین کل پنبه مصرفی باید قبل از سال توسط صنعت نساجی خریداری شود تا با مشکل کمبود روبه رو نشوند.
تامین ۴۵ درصد پنبه مورد نیاز صنعت نساجی در داخل
مدیر عامل صندوق پنبه با بیان اینکه سالیانه ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزار تن پنبه مورد نیاز صنعت نساجی است، گفت: با توجه به شرایط خشکسالی برآورد می شود که امسال ۴۰ تا ۴۵ درصد نیاز صنعت نساجی در داخل و مابقی از طریق واردات تامین شود، همچنین صنعت نساجی بخشی از نیازش از طریق ویسکوز و پلی استر تامین می شود.
او با اشاره به اینکه امکان خودکفایی در داخل وجود ندارد، بیان کرد: گرچه پتانسیل تولید در داخل وجود دارد، اما در شرایط فعلی عدم صرفه اقتصادی موجب شده تا زراعت های دیگر جایگزین شود.
کاویانی ادامه داد: در مقطعی در استان گلستان ۱۸۰ هزار هکتار و مازندران ۵۰ هکتار پنبه کاری می شد که هم‌اکنون حداکثر کشت در گلستان ۱۸ تا ۲۰ هزار هکتار و مازندران هزار هکتار است؛ چرا که محصول پنبه از لحاظ کمیت راندمان بالایی ندارد و در بهترین شرایط ۴.۵ تا ۵ تن در هکتار است.
او با بیان اینکه زراعت پنبه با کشت شالی قابل قیاس نیست، گفت: در کشت شالی پرمحصول متوسط تولید ۱۰ تا ۱۲ تن، کشاورز رقمی معادل ۲۰۰ میلیون تومان عایدی دارد که برای تحقق این میزان درآمد از کشت پنبه حداقل ۷ تن در هکتار محصول باید برداشت شود تا از نظر فروش با شالی رقابت کند.
این مقام مسئول با بیان اینکه امکان رقابت زراعت پنبه با سایر زراعت ها وجود ندارد، گفت: در حال حاضر داشت و برداشت پنبه همانند ۵۰ سال قبل است چرا که به سبب نبود ماشین های پنبه، در فصول پاییز و زمستان برداشت در فصل سرما کار پر زحمتی است، از این رو با امکانات موجود نمی توان به خودکفایی رسید.
کاویانی در پایان تصریح کرد: یک زمانی از استان گلستان تنها ۱۰۰ هزار تن پنبه صادر می شد که این میزان برابر کل تولید فعلی کشور است؛ بنابراین دستیابی به خودکفایی مجدد نیازمند حمایت قیمت و امکانات لازم است.
