پاک‌نژاد: حوزه‌های گازی کشور نیازمند سرمایه‌گذاری ۱۹ میلیارد دلاری در سال

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم به نقل از شانا؛ محسن پاک‌نژاد در آیین امضای قراردادهای فشارافزایی میدان مشترک گازی پارس جنوبی با بیان این‌که حضور رئیس‌جمهور در این مراسم بسیار مهم و سبب دلگرمی همه کارکنان صنعت نفت برای کار و تلاش مضاعف می‌شود، اظهار کرد: امروز و پس از گذشت حدود ۷ ماه از استقرار دولت چهاردهم، با امضای قرارداد یکی از بزرگ‌ترین طرح‌های تاریخ صنعت نفت کشور شاهد گامی مهم در جهت محقق ساختن تولدی دیگر در میدان گازی مشترک پارس جنوبی خواهیم بود.

وی افزود: مطابق اهداف کمی تعیین‌شده در برنامه هفتم پیشرفت بنا بر این است که در پایان این برنامه، تولید گاز خام کشور به یک میلیارد و ۳۴۰ میلیون مترمکعب در روز برسد که ازجمله الزامات تحقق این هدف، توسعه میدان‌های گازی است، اما همزمان باید طرح‌های نگهداشت توان تولید هم اجرا کرد تا از افت تولید پیشگیری شود.

وزیر نفت اظهار کرد: بر اساس برآوردهای کارشناسی که انجام شده، مجموعه طرح‌های توسعه و نگهداشت توان تولید، به سرمایه‌گذاری حدود ۷۵ میلیارد دلار نیاز دارد که حدود ۵۳ میلیارد دلار آن مربوط به توسعه میدان‌های گازی جدید و ۲۲ میلیارد دلار مابقی مربوط به طرح‌های نگهداشت توان تولید، ازجمله طرح فشارافزایی پارس جنوبی است.

پاک‌نژاد با بیان این‌که برای رسیدن به تولید روزانه یک میلیارد و ۳۴۰ میلیون مترمکعب گاز در طول چهار سال پیش رو به‌طور متوسط به سالانه ۱۹ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز داریم که تأمین این مقدار سرمایه‌گذاری مستلزم برنامه‌ریزی دقیق و استفاده مناسب از تمام ظرفیت‌های حوزه‌های مالی و پولی کشور است، بیان کرد: در این زمینه وزارت نفت برنامه‌هایی را تدوین کرده تا از تمام این ظرفیت‌ها به نحو مطلوب استفاده شود. ازجمله این ظرفیت‌ها استفاده از منابع صندوق توسعه ملی و سرمایه‌گذاری در صنایع انرژی همچون برق و پتروشیمی‌ها مطابق قانون برنامه هفتم پیشرفت در نظر گرفته شده است.

وی با اشاره به این‌که ایران و قطر طی سه دهه گذشته به‌صورت مشترک از این میدان برداشت کرده‌اند و طبیعی است که بعد از مدتی این میدان دچار افت فشار شود، تصریح کرد: قطر از چند سال قبل با سفارش‌گذاری برای تهیه سکوهای مورد نیاز و توربوکمپرسورها به سمت فشارافزایی حرکت کرده و طی دو سال آینده این امکان (فشارافزایی) را فراهم می‌کند، فراهم شدن این امکان یعنی نه‌تنها فشار بخش اصطلاحاً گنبد شمالی در قطر افزایش پیدا می‌کند و ضریب تولیدشان بالا می‌رود، بلکه بخشی از گاز بخش ایرانی به دلیل اختلاف فشار به سمت قطر می رود که این موضوع اهمیت اجرای طرح فشارافزایی در ایران را بیش از پیش نشان می‌دهد.

وزیر نفت با بیان این‌که بر اساس برآوردها، در صورتی که طرح فشارافزایی اجرا نشود، از سال ۱۴۰۶ سالانه حدود یک فاز پارس جنوبی از تولید این میدان کاسته می‌شود و با کمال تأسف از دو سال بعد یعنی سال ۱۴۰۸، این عدد به سالانه یک و نیم فاز پارس جنوبی، یعنی چیزی حدود ۴۲ میلیون مترمکعب در روز می‌رسد، اظهار کرد: حدود ۴۰ درصد بنزین تولیدی کشور دستاورد تولید پارس جنوبی است، زیرا همزمان با تولید گاز، میعانات گازی نیز تولید می‌شود که به‌عنوان خوراک به‌ویژه در پالایشگاه ستاره خلیج فارس که بخش عمده بنزین کشور را تولید می‌کند، تبدیل به بنزین می‌شود.

پاک‌نژاد با اشاره به این‌که عدم اجرای طرح فشارافزایی پارس جنوبی سبب تشدید ناترازی حامل انرژی بنزین در کشور می‌شود، گفت: تحقق اهداف کمی برنامه هفتم در زمینه تولید گاز و بنزین به اجرای این طرح وابسته است.

وی با بیان این‌که طرح فشارافزایی در یک نگاه کلی شامل ۷ هاب یا مرکز فشارافزایی است که هر مرکز شامل ۶ سکو است، افزود: این ۶ سکو شامل دو سکوی تولید برق، دو سکوی اقامتی و دو سکو برای استقرار توربوکمپرسورهاست که روی هر سکو چهار توربوکمپرسور داریم و در مجموع در ۷ مرکز، ۵۶ توربوکمپرسور با قدرت بسیار زیاد نیاز است. بخش عمده این تجهیزات باید به‌صورت داخلی تأمین شود و بخشی نیز با کمک شرکای خارجی و انتقال فناوری فراهم می‌شود.

وزیر نفت هزینه اجرای هر هاب را حدود ۲.۵ میلیارد دلار برآورد کرد و گفت: در مجموع حدود ۱۷ میلیارد دلار برای اجرای طرح فشارافزایی نیاز داریم، اما آنچه حائز اهمیت است، این سرمایه‌گذاری تا سال ۱۴۳۵ حدود ۷۸۰ میلیارد دلار به درآمد ما از این میدان اضافه می‌کند و در اجرای این طرح نباید لحظه‌ای درنگ کرد.

حتی یک سنت هم برای طرح فشارافزایی در دولت سیزدهم هزینه نشد

پاک‌نژاد با بیان این‌که قراردادهای مرتبط با این طرح با چهار پیمانکار صاحب‌نام کشور شامل شرکت‌های پتروپارس، اویک، مپنا و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا، به‌عنوان پیمانکار عمومی (General Contractor) امضا می‌شود، افزود: ویژگی این پیمانکاران، تجربه ارزشمند آن‌ها در توسعه میدان گازی پارس جنوبی است و این پیمانکاران عمومی قراردادها را به پیمانکاران زیرمجموعه بخش خصوصی واگذار می‌کنند و از ظرفیت‌های بخش خصوصی به نحو احسن استفاده می‌شود.

وی از تلاش‌های دولت سیزدهم نیز قدردانی کرد و با اشاره به تفاوت ارزش قراردادهای امروز نسبت به قرادادهای امضا شده در دولت پیشین اظهار کرد: اجرای این طرح و قراردادهایی که امروز امضا می‌شود ۱۷ میلیارد دلار است، اما پارسال ۴ قرارداد مقدماتی با سقف حدود ۴۰۰ میلیون دلار برای آشنایی پیمانکاران با این حوزه امضا شد، اما با کمال تأسف یک سنت هم هزینه نشد. در دولت چهاردهم، با توجه به دغدغه‌های موجود درباره ناترازی و تحقق اهداف برنامه پیشرفت، تمام قراردادهای این طرح شامل یک الحاقیه به قرارداد IPC فاز ۱۱ و ۶ قرارداد APCI با قیمت ثابت برای هاب‌های ۲ تا ۷ تهیه شد که امروز امضا می‌شود.

وزیر نفت با تأکید بر این‌که قرارداد IPC سازوکار تأمین مالی خود را دارد، اما برای پیمان‌های APCI ، با نشست‌های مفصل و هماهنگی با صندوق توسعه ملی، امیدواریم این موضوع به سرانجام برسد، ادامه داد: اجرای این طرح سطح بالاتری از دانش و فناوری را به‌ویژه در طراحی و ساخت سکوهای سنگین فشارافزایی (با وزن ۷۰۰۰ تا ۸۰۰۰ تن) به ارمغان خواهد آورد، در حالی که تاکنون تجربه ساخت سکوهایی تا وزن ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ تن در کشور وجود داشته است.

پاک‌نژاد با بیان این‌که وزن سازه‌های دریایی این طرح حدود ۴۲۰ هزار تن برآورد شده، در حالی که در ۲۰ سال گذشته مجموع سازه‌های نصب‌شده در بخش دریایی پارس جنوبی حدود ۲۰۰ هزار تن بوده، گفت: ۶۰۰ کیلومتر خط لوله زیردریایی و ساخت بیش از نیمی از ۵۶ توربوکمپرسور از سوی سازندگان داخلی انجام می‌شود و در واقع ۷۰ درصد عملیات اجرایی این طرح از سوی شرکت‌ها و تأمین‌کنندگان داخلی صورت می‌گیرد.

وی با اشاره به این‌که این طرح ضمن رونق‌آفرینی برای صنایع وابسته به نفت با حدود ۱۷ هزار شغل مستقیم و ۵۰ هزار شغل غیرمستقیم، کارگاهی به وسعت ایران عزیزمان ایجاد و بخش خصوصی و سایر بخش‌ها را درگیر خود می‌کند، تأکید کرد: از رئیس‌جمهوری درخواست می‌کنم تا با تسریع در تنفیذ قراردادها و نهایی‌سازی تأمین مالی با صندوق توسعه ملی و تصویب در شورای اقتصاد، عملیات اجرایی این طرح راهبردی هرچه زودتر آغاز شود.

وزیر نفت در پایان، ابراز امیدواری کرد که با همکاری نهادهای اجرایی، اهداف این طرح در زمان‌بندی تعیین‌شده محقق شود تا ضمن حفظ منافع ملی در این میدان مشترک، ناترازی انرژی مدیریت شده و اهداف برنامه هفتم پیشرفت به نتیجه برسد.