شنبه, ۱۵ شهریور ۱۴۰۴ / ۰۹:۰۰:۱۶
ادعای اخیر ترامپ درباره انهدام قایق حامل مواد مخدر ونزوئلایی در آب‌های بین‌المللی، نه یک اقدام واقعی علیه قاچاق، بلکه بخشی از راهبرد بحران‌سازی اوست؛ راهبردی برای سرپوش گذاشتن بر بحران اقتصادی داخلی، انحراف افکار عمومی از جنگ غزه و خدمت به نظم یک‌جانبه‌گرای آمریکا. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم؛ ترامپ در حالی […]
ادعای اخیر ترامپ درباره انهدام قایق حامل مواد مخدر ونزوئلایی در آب‌های بین‌المللی، نه یک اقدام واقعی علیه قاچاق، بلکه بخشی از راهبرد بحران‌سازی اوست؛ راهبردی برای سرپوش گذاشتن بر بحران اقتصادی داخلی، انحراف افکار عمومی از جنگ غزه و خدمت به نظم یک‌جانبه‌گرای آمریکا.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم؛ ترامپ در حالی از عملیات نظامی علیه یک گروه ونزوئلایی به‌عنوان دستاورد امنیتی یاد می‌کند که واقعیت داخلی آمریکا خلاف این ادعا را آشکار می‌سازد. داده‌های منتشرشده از نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد امید مردم آمریکا به آینده اقتصادی در پایین‌ترین سطح سه دهه اخیر قرار دارد. کاهش اعتماد عمومی به آینده، افزایش اعتراضات شهری و نارضایتی گسترده نسبت به سیاست‌های اقتصادی دولت، چهره‌ای شکننده از ایالات متحده به نمایش می‌گذارد. در چنین شرایطی، ترامپ با توسل به بحران‌سازی خارجی و نمایش‌های پرزرق‌وبرق نظامی می‌کوشد ناکامی‌های داخلی را پنهان کند. این الگو یادآور سنت دیرینه رهبران آمریکا در ایجاد دشمن خارجی برای تثبیت جایگاه متزلزل داخلی است.
ادعای ترامپ مبنی بر مقابله با مواد مخدر و تروریسم از سوی ونزوئلا در تضاد کامل با کارنامه ایالات متحده است. آمریکا که به‌بهانه مبارزه با تروریسم و مواد مخدر افغانستان را اشغال کرد، عملاً موجب جهش تولید خشخاش در این کشور شد. همچنین واشنگتن در حالی از قاچاقچیان ونزوئلایی سخن می‌گوید که ساختار قدرت در آمریکا خود در پیوندی عمیق با کارتل‌های مواد مخدر و فساد مالی قرار دارد. اعمال تحریم‌های سنگین علیه ایران ـ کشوری که در خط مقدم مبارزه جهانی با مواد مخدر است ـ نشان می‌دهد ادعاهای ضد قاچاق ترامپ چیزی جز پوششی سیاسی برای اهداف ژئوپلیتیک آمریکا نیست. این دوگانگی، مشروعیت اخلاقی ادعاهای واشنگتن را به‌شدت تضعیف کرده است.
سابقه عملکرد ترامپ در حوزه سیاست خارجی نشان می‌دهد قدرت‌نمایی‌های نظامی او بیش از آنکه دستاوردی واقعی داشته باشد، به رسوایی منتهی شده است. از جنگ یمن و حمایت از رژیم صهیونیستی علیه ایران تا تحریک اوکراین در برابر روسیه، همه این اقدامات یا به بن‌بست نظامی ختم شد یا به کاهش اعتبار آمریکا در صحنه جهانی انجامید. در پرونده ونزوئلا نیز به نظر می‌رسد واشنگتن بار دیگر همان مسیر را طی می‌کند؛ اقدامی پرهزینه که با مقاومت کاراکاس و حامیان بین‌المللی آن مواجه خواهد شد. برگزاری رزمایش‌های گسترده در ونزوئلا نشانه‌ای روشن از آماده‌باش در برابر تهدیدات آمریکاست؛ تهدیداتی که بیش از آنکه قدرت آمریکا را بازنمایی کند، ضعف در مدیریت بحران‌های بین‌المللی را آشکار می‌سازد.
تحرکات اخیر ترامپ علیه ونزوئلا را نمی‌توان جدا از تحولات جنگ غزه تحلیل کرد. ونزوئلا یکی از اصلی‌ترین حامیان فلسطین است و اقدام آمریکا علیه این کشور به‌منزله پیام هشدار به سایر دولت‌های حامی مقاومت تلقی می‌شود. ترامپ با چنین اقدامات نمایشی می‌کوشد دو هدف را دنبال کند: نخست، تضعیف جبهه حامیان غزه در آمریکای لاتین و دوم، انحراف افکار عمومی جهان از جنایات رژیم صهیونیستی در غزه. بنابراین، بحران‌سازی در کارائیب نه اقدامی علیه قاچاقچیان، بلکه ابزاری برای پشتیبانی از سیاست نسل‌کشی رژیم صهیونیستی است؛ سیاستی که به‌روشنی چهره واقعی آمریکا را در قبال ارزش‌های انسانی و حقوق بشری آشکار می‌سازد.
منبع: نورنیوز
