پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم به نقل از دیپلماسی ایرانی گزارش می دهد: پس از سفر هیئتی از واشنگتن به کاراکاس، ساترلند از مشکلات فنی که می تواند در پاسخگویی به افزایش تقاضا بر سر راه ونزوئلا قرار گیرد صحبت می کند.
حمله روسیه به اوکراین می تواند باعث اتفاقی غیر قابل تصور شود: نزدیکی ایالات متحده به ونزوئلا! شاهد افزایش انتظارات پس از تایید خبر سفر هیئتی از طرف دولت جو بایدن به کاراکاس برای گفتگو در مورد امکان لغو تحریم های اعمال شده بر بخش نفت و در نتیجه مهار قیمت انرژی، هستیم. با این حال، جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید بعدا اظهار داشت که در حال حاضر هیچ طرحی در دست اجرا نیست.
مانوئل ساترلند، اقتصاددان ونزوئلایی، معتقد است که مذاکرات به بازگشایی سفارت‌ها ختم نمی شود، اما می‌تواند باعث کاهش تحریم‌ها شود. با این حال، به نظر می رسد که خود این هم راه حلی برای مشکل انرژی را ارائه نمی دهد. به عقیده ساترلند، مشخص نیست که آیا این کشور ظرفیت فنی برای پاسخگویی به افزایش احتمالی تقاضا را دارد یا خیر.
هدف اصلی دیدار میان نیکلاس مادورو و مقامات دولت ایالات متحده در کاراکاس چه بوده است؟
هدف اصلی ارزیابی امکان کاهش تحریم‌ها بوده که به ونزوئلا اجازه بدهد دوباره نفت خود را به بازار ایالات متحده صادر کند. این کار به کاراکاس اجازه خواهد داد تا شرکت سیتگو را که یکی از شرکت‌های نفتی اصلی در ایالات متحده [بزرگ‌ترین شرکت تابعه دولتی پترولئوس دی ونزوئلا در خارج از این کشور] با حدود شش هزار پمپ بنزین و پالایشگاه نفت فوق سنگین است را احیا کند و همین هم می تواند برای ونزوئلا بسیار مفید باشد. همه آن پالایشگاه ها در ژانویه ۲۰۱۹ در میان دریایی از تحریم های اقتصادی علیه ونزوئلا مصادره شدند.
آیا فقط در مورد مسائل اقتصادی صحبت شده؟
همچنین در مورد وضعیت زندانیان سیاسی، که از مدیران سابق سیتگو هستند هم صحبت شده. در واقع، ونزوئلا دو نفر را آزاد کرده و در حال مذاکره برای آزادی نفر سوم است. علاوه بر این، در مورد مسائل سیاسی مانند تضمین برای مخالفان در انتخابات سال ۲۰۲۴ و احتمال از سرگیری گفتگوها در مکزیک هم صحبت شده است.
آیا ونزوئلا در موقعیتی قرار دارد که تولید نفت خود را افزایش دهد؟
جواب به این سوال بسیار دشوار است. مشکلی که در ونزوئلا وجود دارد این است که دسترسی به آمار و اطلاعات قابل اعتماد بسیار دشوار است. سال‌هاست که پترولئوس دی ونزوئلا گزارش‌های فنی خود را منتشر نکرده است. در حال حاضر حدود ۶۵۰ هزار بشکه در روز استخراج می شود. این در حالی است که در سال ۱۹۹۷، استخراج نفت ونزوئلا به ۳٫۳ میلیون بشکه رسیده بود. ونزوئلا بسیاری از ظرفیت استخراجی خود را از دست داد. یک روند بسیار قوی در از دست دادن سرمایه گذاری و همچنین از دست دادن سرمایه انسانی ناشی از اخراج‌های سیاسی گسترده وجود داشته است. یک روند تخریبی دیگر هم ناشی از یارانه‌های عجیب و غریبی وجود داشته که پترولئوس دی ونزوئلا را مجبور کرد تا برای ۲۰ سال بنزین و ارز خارجی وارد شده به کشور را برای حفظ نرخ ارز بدهد. بیش از یک سال است که دولت تلاش می کند تولید خود را به یک میلیون بشکه در روز برساند، اما قادر به انجام آن نبوده است.
به نظر شما چگونه می تواند بر اقتصاد ونزوئلا تاثیر بگذارد؟
امکان استخراج مجدد نفت با نرخ مناسب برای اقتصاد ونزوئلا که ۷۰ درصد از جمعیت آن در شرایط فقر شدید هستند و ۹۳ درصد خانوارها زیر خط فقر، یعنی با ۲۸۵ دلار در ماه زندگی می کنند، مسئله مرگ و زندگی است. بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۲۰ ، ونزوئلا ۸۰ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را از دست داده که سومین بحران بزرگ در تاریخ سرمایه‌داری است.
فکر می‌کنید تحریم‌های اقتصادی آمریکا تاکنون چگونه عمل کرده است؟
من کاملا با تحریم ها مخالفم زیرا فساد، عدم کنترل، مثلث سازی تراکنش ها، و پرداخت نقدی را افزایش می دهد. بسیار خوب خواهد بود اگر موج جدیدی از سرمایه‌گذاری ها از سوی شرکت‌های خصوصی که می‌خواهند نفت استخراج کنند شروع شود، چرا که باعث می شود تا حساب‌های مالی شفاف تر شود و تاثیر بسیار زیادی بر رشد بگذارد که به ما اجازه می‌دهد به مرحله‌ای از بهبود اقتصاد وارد شویم.
آیا رویکرد کاخ سفید شما را شگفت زده کرد؟
خوب، همه را شگفت زده کرده به خاطر اینکه تعجب برانگیز بود. ایالات متحده به دنبال راه‌های جایگزین برای تامین آنچه به دلیل تحریم‌ها علیه روسیه از دست می دهد، است و ونزوئلا یک جایگزین برای آن است.
آیا این تصمیم به معنای احیای روابط دیپلماتیک بین دو کشور است؟
نه، فکر نمی‌کنم به بازگشایی سفارت آمریکا در کاراکاس منجر شود. فکر نمی کنم به چنین چیزی برسد. بله، ممکن است یک سری تعدیل ها در تحریم‌ها انجام شود، اما فکر نمی‌کنم نیکولاس مادورو به عنوان رئیس‌جمهوری قانونی به رسمیت شناخته شود.
فکر می‌کنید تاثیر سیاسی آن بر روابط ونزوئلا با روسیه چه خواهد بود؟
به نظر من چندان بزرگ نخواهد بود. من معتقد نیستم که نیکولاس مادورو حمایت خود از حمله روسیه به اوکراین و یا انتقادات خود از ناتو را تغییر دهد، و تنها شاید گفت‌وگویی برای لغو برخی تحریم ها ایجاد کند که اجازه می‌دهد نفت این کشور به ایالات متحده صادر شود. این تغییری در حمایت ونزوئلا از روسیه ایجاد نخواهد کرد. ونزوئلا شراکت بسیار نزدیکی با مسکو دارد: بخشی از دفاع ونزوئلا، هواپیماها، و موشک‌های آن ساخت روسیه هستند. در روسیه چاوزیست های پولدار زیادی وجود دارد. ونزوئلا پول زیادی به این کشور بدهکار است.
آیا فکر می کنید که می تواند در طول زمان به یک توافق پایدار تبدیل شود؟
من فکر می کنم تا زمانی که طرف ها اراده سیاسی برای انجام این کار داشته باشند، همین طور خواهد شد. دولت در ونزوئلا کاملا ورشکسته است، ابزار پرداختی کمی وجود دارد و هیچ پولی در کوچه و بازار نیست. بهبود اقتصاد، رشد سرمایه خصوصی و کم شدن وابستگی مردم به یارانه های غذایی که دولت می دهد مهم است. باید ببینیم محاسبات سیاسی گروه های داخل چاوزیسم کدام هستند و کدام یک از آن ها می تواند حرف خود را به کرسی بنشاند.
