عواقب و پیامد های ادعای جمهوری خواهان مبنی بر دست داشتن ایران در ماجرای ترور ترامپ چیست؟

 ادعای سی ان ان که بعدتر در برخی دیگر از رسانه‌های آمریکایی تکرار شد در شرایطی مطرح شده است که سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا تاکید کرده است، هنوز ارتباطی میان مظنون در سوءقصد به جان آقای ترامپ و یک گروه یا فرد خارجی پیدا نشده است.همچنین ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران گفته است: «ایران، هرگونه مداخله در حمله مسلحانه اخیر علیه ترامپ و یا ادعا‌ها در مورد قصد ایران برای چنین اقدامی را قویا رد می‌کند و چنین ادعا‌هایی را دارای اهداف و انگیزه‌های مغرضانه سیاسی می‌داند.» با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که اصلا چرا رسانه‌های آمریکایی و برخی جمهوریخواهان ادعای دست داشتن ایران در ماجرای ترور ترامپ را مطرح می‌کنند و این موضوع چه عواقب و پیامد‌هایی خواهد داشت؟

علی بیگدلی در این رابطه  تصریح کرد: «زمانی که سردار سلیمانی ترور شدند و به شهادت رسیدند، ایران یک پیام روشن به ایالات متحده داد و اعلام کرد انتقام این ترور را از ترامپ خواهد گرفت. این موضوع از سوی مقام‌های سپاه پاسداران نیز اعلام شد؛ بنابراین رسانه‌های ایالات متحده از همان زمان روی این انتقام مانور دادند و به هر بهانه‌ای به دنبال سوژه سازی بر اساس این مسئله بوده اند. اکنون که ترامپ مورد سوء قصد نافرجام قرار گرفته، طبیعتا برخی رسانه‌ها باز هم به بهانه آن سوژه به دنبال حاشیه سازی برای ایران هستند، اما حقیقت این است که هیچ سند و مدرکی وجود ندارند که ثابت کند ایران کوچکترین نقشی در این موضوع داشته و یا ایران بوده که این جوان ۲۰ ساله را تحریک به چنین اقدامی کرده باشد.»وی افزود: «فضای بین ایران و جمهوریخواهان در شرایطی است که آن‌ها اکنون به دنبال کوچکترین بهانه‌ای برای اتهام زنی به ما هستند و این موضوع هم بهانه‌ای شده برای برخی از رسانه ها. این که پروپاگاندای رسانه‌ای را جدی بگیریم درست نیست. مگر این که رسانه‌ها شیطنت خود را افزایش دهند یا بخواهند از این موضوع سوء استفاده بیش از حد کنند. در حال حاضر فقط باید منتظر گزارش‌های رسمی، از جمله گزارش FBI باشیم. همچنین تا این لحظه کاخ سفید درباره این واقعه هیچ اتهامی را متوجه ایران نکرده است؛ بنابراین تا پایان تکمیل تحقیقات رسمی و تا زمانی که مقام‌های رسمی ایالات متحده به شکل قطعی به ایران اتهامی نزده اند، هر نوع گمانه زنی رسانه‌ها یا اتهام زنی‌های نمایشی از سوی حزب جمهوریخواه تاثیر خاصی بر آینده روابط دو کشور، حتی در صورت موفقیت ترامپ در انتخابات، نخواهد داشت.»

این تحلیلگر سیاسی در ادامه گفت: «تفاوت رفتار جمهوری خواهان و دموکرات‌ها در قبال ایران را می‌توان بر اساس سیاست‌های کلی آن‌ها به راحتی تشخیص داد. جمهوریخواهان، اغلب، نگاه به درون کشور خود دارند، در حالی که دموکرات ها، بیشتر بر خارج از آمریکا متمرکزند. به سیاست‌های دولت فعلی آمریکا نگاه کنید. آمریکا چقدر خود را درگیر مسائل اوکراین و خاورمیانه می‌کند. ولی جمهوریخواهان نگاه به درون دارند و در دولت‌های جمهوریخواه هم بیشتر تاکید بر ارزش‌های داخلی ایالات متحده و اعمال تغییر در همین بحث‌ها است. اگر ترامپ رئیس جمهور بعدی ایالات متحده باشد، علیرغم این که سال ۲۰۱۸ برجام را با دلایل خاص خود نقد کرد و زیر این معاهده زد، اما به طور عمومی و بر اساس شواهد تاریخی سیاست آمریکا، این کشور، جمهوریخواهان، انعطاف پذیری بالاتری نسبت به ایران نشان می‌دهند. این دقیقا برخلاف آن چیزی است که برخی سعی دارند جا بیندازند. درواقع من اعتقاد دارم با ترامپ می‌توان به نتیجه سریعتری رسید، چون اهل رودربایسی سیاسی نیست و تصمیم گیری‌های غافلگیر کننده‌ای هم انجام می‌دهد. ترامپ نخستین رئیس جمهوری بود که به کره شمالی رفت و با رهبر کره شمالی دیدار کرد.»وی افزود: «ارزش‌های مورد نظر جمهوریخواهان و دموکرات‌ها هم با یکدیگر متفاوت است و در نتیجه نمی‌توانیم بر اساس اقدام پیشین ترامپ در خصوص برجام به یک قضاوت کلی برسیم.

من معتقدم جمهوریخواهان در سیاست خارجی انعطاف پذیرتر هستند و اگر آقای پزشکیان بتواند وضعیت سیاست داخلی ایران را تا حدی آرام کند که مخالفان داخلی گفتگو و توافق با آمریکا هم آرام‌تر رفتار کنند، می‌توانیم امیدوار باشیم که با ترامپ به یک توافق برسیم. جی دی ونس، معاون جدید ترامپ را هم خود ترامپ به تنهایی انتخاب نکرده است. اختیار کنوانسیون حزب دست ترامپ نیست، بلکه با توجه به نظر کل اعضا معاون ترامپ انتخاب شده است و بد نیست این را هم در نظر بگیریم که در نهایت اگر ترامپ رئیس جمهور بعدی آمریکا باشد، سیاست‌های کلی آمریکایی‌ها روی منافع این کشور تنظیم می‌شود نه روی نوع درگیری با دیگر کشورها. هم ما با توجه به شرایط فعلی کشور به دستیابی به توافق نیاز داریم و هم آمریکایی‌ها علاقه‌ای به درگیری جدید در خاورمیانه ندارند. بهتر بود در دور اول ریاست جمهوری بایدن، بخشی از مشکلاتمان با ایالات متحده را از روش دیپلماسی حل می‌کردیم. به هر دلیلی این کار را نکرده ایم، اما نمی‌توانیم افسوس گذشته را بخوریم و بهتر است روی افق‌های آتی متمرکز شویم.