فرآوری ، حلقه ی واسط تولید و توزیع. فرایندی که برنج را به مصرف منتهی و امنیت غذایی را تثبیت می کند.

بزرگنمایی تصویر

هر ساله همزمان با فصل برداشت محصول از شالیزارها ، فعالیت کارخانجات شالیکوبی استان نیز به فراخور میزان برداشت در جای جای گیلان آغاز می شود. شهرستان خمام نیز از این قاعده مستثنی نیست. شهرستانی تازه بنیان شده که حدود ۵۰ شالیکوبی از مجموع هزار و ۴۲۰ شالیکوبی استان را در خود جای داده است. یکی از این شالی کوبی ها متعلق به آقای سید علی موسوی ست . کارخانه داری که خود شالیکار است و حدود ۲۰ هکتار شالیزار دارد.سوای اینکه در حوزه ی پرورش ماهی و دامداری نیز فعال است.

وی در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم گفت: ۳۴ سال است که در مزارع شالیکاری خود بطور ارگانیک یعنی بدون استفاده از سموم آفت کش و علف کش ، فعالیت می کند. کارخانه ی شالیکوبی او نیز در روستای اشکیک خمام واقع شده و هر ساله حدود هزار و ۵۰۰ تن شلتوک کشاورزان منطقه را به ۸۰۰ تن برنج سفید تبدیل می نماد.

آقای موسوی می گوید محصول حاصله از ۲۰ هکتار شالیزار خود را نیز در همین کارخانه فرآوری می کند. کارخانه ایی که مجهز به دستگاههای جدید است و هرساله اورهال یا بروز رسانی می شود. این کشاورز کارخانه دار در همین راستا می افزاید از هر یکصد کیلوگرم برنج سفید استحصال شده ۵۵ تا ۵۶ کیلوگرم برنج سالم بدون خرده ریزه است و درجه ی یک محسوب می شود. ۲۰ تا ۳۰ درصد هم با نام نیم دانه به بازار عرضه می شود و بقیه نیز خرده برنج است که کاربردهایی همچون تبدیل به آرد و یا مصارف غیر کته گذاری دارد.

وی مراحل فرآوری برنج را در سه بخش الک کردن، پوست گیری و سفیدکردن تشریح می کند و می گوید: برنج سفید در مرحله ی نهایی در کارخانه ی او سورت بندی و سپس بسته بندی می شود.

به گفته ی وی مشتریان او افراد خاصی هستند که راغبند برای دست یافتن به محصولی ارگانیک نزد او بیایند.

علاوه بر طبیعی بودن محصول او بهره وری بالای کارخانه ی شالیکوبی اش نیز مزید بر علت است و کشاورزان زیادی را برای فرآوری محصولشان نزد او می کشاند.

اما دغدغه ی کشاورزان شالیکار که ثمره ی یکسال تلاش خود را به امید بازاری عادلانه و قیمت مناسب عرضه می کنند. یکی از این شالیکاران به خبرنگار پیک قلم گفت: هرساله با تولید و فرآوری برنج از سوی شالیکار، بازار توسط دلالان و واردکنندگان ضعیف می شود و قیمت برنج کاهش می یابد و زمانیکه شالیکار نیازمند، محصول برنج خود را که حاصل یک سال تلاش صادقانه و مستمر در زمین زراعی ست به دلالان می فروشد، دوباره قیمتها اوج می گیرد تا دلالان از این فراز و فرود، نهایت استفاده را ببرند. او می گویند در واقع سود اصلی را دلالان و واسطه ها می برند نه شالیکاران.

این کشاورز زحمتکش که نخواست نامش فاش شود، خطاب به مسئولان و تصمیم سازان گفت: انتظار دارد امسال ترتیبی اتخاذ کنند تا قیمت برنج بین ۲۰۰ تا ۲۳۰ هزار تومان فعلی بماند و شالیکاران با فروش محصول خود با این قیمت، بتوانند هزینه های خود را جبران نموده و برای رتق و فتق امور زندگی دچار چالش نشوند.

به هر حال شرح حال این شالیکار زحمتکش قصه ی پرغصه ی بسیاری از کشاورزانی ست که هر ساله محصولشان را به ثمن بخس عرصه می دارند و در پایان نظاره گر سود سرشار واسطه گرانی هستند که ثمره تلاش یکساله ی شالیکاران را به جیب می زنند.

اینک، حاصل تلاشهای یکساله شالیکاران زحمتکش در انتظار قیمت گذاری ست و تعیین نرخ بازار. قیمتی که تناسب هزینه ی و فایده ی شالیکاری را مشخص و اراده ی برنج کاران را برای تولید مجدد افزونتر می کند.