پنجشنبه, ۲۴ مهر ۱۴۰۴ / ۲۱:۰۵:۵۴
سرقت هادی های انتقال انرژی برق در سطح فشار ضعیف یک موضوع از نوع سرقت معمولی می باشد یا جنبه امنیتی دارد؟ این سرقت‌ها چقدر در ایجاد نارضایتی های مردمی تاثیر گذار است؟ تحلیلی از عیسی علیرضانژاد گوهردانی در تحریریه ی پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم همانطور که مستحضر هستید، انتقال انرژی برق فشار ضعیف […]
سرقت هادی های انتقال انرژی برق در سطح فشار ضعیف یک موضوع از نوع سرقت معمولی می باشد یا جنبه امنیتی دارد؟ این سرقت‌ها چقدر در ایجاد نارضایتی های مردمی تاثیر گذار است؟ تحلیلی از عیسی علیرضانژاد گوهردانی در تحریریه ی پایگاه خبری تحلیلی پیک قلم
همانطور که مستحضر هستید، انتقال انرژی برق فشار ضعیف در شبکه های سراسری برق از قدیم به وسیله سیمهای مسی برای انتقال بهینه انرژی به مصرف کننده نهایی مورد استفاده قرار می گرفت. این شبکه های انتقال، جزئی از سرمایه ملی اند که می بایست در حفظ و نگهداری آن سخت تلاش نمود .
شبکه های انتقال فشار ضعیف در جریان کار تولید، انتقال و توزیع انرژی برق در انتهای این چرخه عظیم قرار دارند. برای اینکه انرژی برق به وسیله این شبکه ها به مصرف کنندگان برسد در طراحی های این خطوط به ناچار میبایست دسترسی به آن راحت باشد. البته این دسترسی برای افراد فنی و آشنا به دانش صنعت برق امروزه بسیار سهل و آسان است.
عدم رعایت برخی از الزامات و محدودیت ها از دید پدافند غیر عامل اقتضاء می کند تا در طراحی و ایجاد شبکه های زیرساخت انتقال انرژی خصوصاً در بخش توزیع و رساندن برق مصرفی به مصرف کنندگان نهایی، یک تغییر نگاه و تاکتیک انجام گیرد.
اهمیت انرژی برق امروزه بر کسی پوشیده نیست زیرا با جزئی ترین ارکان زندگی روزمره بشر گره خورده است. متاسفانه با افزایش نرخ هادی های انتقال انرژی ، خصوصاً سیم های مسی ، استقبال سارقان و مال خران به این حوزه بیشتر شده ، به گونه ایی که به راحتی به خود اجازه دهند به این منابع مهم و اساسی انتقال انرژی دست درازی کنند!!!
جالب تر اینکه سیمهای به سرقت رفته به راحتی بین مال خران و سارقین خرید و فروش می شود!!!
نکته جالب و قابل تامل در اینجا عادی انگاری شدن سرقت این تجهیزات مهم و استراتژیک در جامعه و بین مسئولین خارج از حوزه ی صنعت برق است!!! آیا سرقت این منابع عظیم انتقال انرژی یک سرقت معمولی و عادی شبیه سرقت از منازل یا سایر مکان های غیر استراتژیک می باشد؟
همانطور که مستحضر هستید دشمنان و معاندین قسم خورده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بارها و بارها تهدید به ایجاد نارضایتی و اخلال در زندگی روزمره و عادی مردم نموده اند و به شیوه های مختلف مثل ایجاد اغتشاشات ، ترور، تخریب و سایر موارد این چنینی در صدد ضربه زدن و ایجاد تنش به انحاء مختلف در جامعه هستند.
آیا فراگیر شدن سرقت سیمهای مسی انتقال انرژی توسط اراذل و اوباش و سارقان حرفه ای برای ایجاد نارضایتی در جامعه و در راستای تامین اهداف معاندین و دشمنان قسم خورده ملت و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیست؟ از جیب خودمان برعلیه خودمان!!!
اسرائیل و صهیونیسم ، دشمن قسم خورده ملت ایران به دفعات در آشکار و نهان تهدید به نابودی زیرساخت ها نموده اند و در سال های اخیر برای ایجاد نارضایتی و بدبینی نسبت به مسئولین نظام ، دست به دامن افراد خودفروخته ، سست عنصر و ارازل و اوباش شده است، که در خرابکاری ها و ترور های اخیر در کشور عزیزمان نمونه این افراد را بکار گرفته است.
چگونگی ایجاد نارضایتی های اجتماعی را میتوان در سرقت سیم های مسی برق جستجو نمود. بارها و بارها مسئولین امر در وزارت نیرو و به تبع آن در شرکت های توزیع برق طی جلسات حضوری و غیر حضوری با مسئولین کشوری، استانی ، شهرستانی و مسئولین امنیتی و قضایی در خصوص جلوگیری از سرقت ها و اهمیت دادن به این امر برای جلوگیری از فراگیر و عادی انگاری شدن آن توسط مسئولین ذیربط در شرکت توزیع نیروی برق به دستگاه های قضایی و امنیتی، خصوصا در جلسات متذکر و مورد بحث و گفتگو قرار گرفت!!!
نکته جالب نوع نگاه و برخورد دستگاه های امنیتی و قضایی با این سارقان است. در حالیکه در عین سادگی بزرگترین و بیشترین ضربه را هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ اجتماعی به جامعه وارد می کنند.
به عنوان مثال در بحث اقتصادی اگر به صورت سر انگشتی محاسبه کنیم، بابت هر روز سرقت آنهم فقط در یک شهرستان از استان گیلان به طور متوسط روزانه فقط ۱۵۰ کیلوگرم سیم مسی برق از شبکه انتقال فشار ضعیف سرقت می شود که به ازای کار فوق العاده ایجاد شده برای ترمیم شبکه مورد سرقت ، هزینه های جدید و پیش بینی نشده مثل صرف نیروهای کار مازاد ، پیمانکار و حتی انرژی توزیع نشده برق ناشی از قطع و برش این هادی ها را اضافه کنیم، به لحاظ ریالی حدوداً روزانه ده میلیارد ریال فقط در یک شهرستان به شرکت توزیع نیروی برق استان گیلان ضرر زیان وارد می شود که اگر این مبلغ را در تعداد شهرستانهای گیلان ضرب نماییم، مبلغی حدودا بالغ بر ۱۶۰ میلیارد ریال معادل ۱۶ میلیارد تومان روزانه به بیت المال ضرر و زیان وارد می شود !!!
که مبلغ ماهیانه و سالیانه آن در کل کشور اعداد نجومی بسیار بزرگی خواهد بود! که ضمن از دست دادن سرمایه ملی باید برای جبران آن متحمل ضررهای هنگفت مجدد نیز شد.
حال در کنار این ضررهای اقتصادی، ضررهای اجتماعی ناشی از نارضایتی‌های ایجاد شده از سرقت؛ مثل خسارت بر اموال و لوازم خانگی مصرف کنندگان محترم هنگام سرقت و ایجاد خاموشی های طولانی مدت را باید اضافه کرد. عواقبی که در پی نداشتن شبکه انتقال و صرف زمان طولانی برای جایگزینی سیم های به سرقت رفته که خود مستوجب هزینه های جدید و پیش بینی نشده ای ست، مبالغ هنگفتی را به صنعت برق استان تحمیل می نماید و در یک قاعده ی غیر طبیعی و منطقی، بطور غیر مستقیم هزینه ی اجرای طرح های توسعه و بهبود شبکه های خطوط انتقال را به جیب سارقان و مال خران سرازیر می کند. خصوصاً که فصل گرما در پیش است و اهمیت کم این معضل و تهدید اساسی در نگاه امروز مسئولین امنیتی و قضایی استان جای بسی تامل و تعمق دارد…؟!
نبود تجهیزات و هادی های لازم برای جایگزینی در شبکه ها که خود مجدداً مورد سرقت واقع می شوند به راحتی شبکه های انتقال انرژی را در برابر انتقال توان لازم خصوصا در اوج مصرف به مصرف کنندگان را تضعیف می نمایند.
آیا به راستی وقت آن نرسیده مسئولین امنیتی و قضایی کشور با این سارقان به صورت جدی و امنیتی برخورد نمایند و نگاه خود را نسبت به اینان که به نوعی سربازهای بی مزد و مواجب دشمنان و معاندین قسم خورده ملت و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران هستند تغییر دهند ؟!
با توجه به اینکه شرکت های توزیع برق یک شرکت خدمات رسان می باشند چگونه باید متحمل این خسارات اقتصادی و اجتماعی باشد؟
نیروهای خدوم شرکت های توزیع برق به جای اینکه به کارهای روزانه خود که از قبل برای توسعه و گسترش و بهبود شبکه سراسری انتقال برق مشغول باشند، متاسفانه بیشتر وقت نیروهای فنی و اتفاقات ، بناچار صرف تعمیر و جبران خسارات ناشی از این سرقت ها می شود!!!
نقش دستگاه های حاکمیتی، نظارتی و قضایی برای حل این معضل و کمک به شرکت‌های توزیع برق با توجه به نزدیک شدن به فصل گرما و ازدیاد مصرف برق چگونه باید باشد؟
نویسنده: عیسی علیرضانژاد گوهردانی ؛ کارشناس ارشد مهندسی برق قدرت
انتهای پیام/.
