چاره ی کار چیست و برای نجات شهر بارانهای نقره ایی چه باید کرد….؟ تحلیلی به قلم دکتر حسین کلهر، کارشناس رسانه و مدرس دانشگاه این روزها شهرمان درگیر انتخاب شهرداری جدید است. شهرداری که بتواند مشکلات عدیده ی پیش روی مدیریت شهری را بردارد و به اوضاع آشفته ی ناشی از اهمال و سهل […]
چاره ی کار چیست و برای نجات شهر بارانهای نقره ایی چه باید کرد….؟
تحلیلی به قلم دکتر حسین کلهر، کارشناس رسانه و مدرس دانشگاه
این روزها شهرمان درگیر انتخاب شهرداری جدید است. شهرداری که بتواند مشکلات عدیده ی پیش روی مدیریت شهری را بردارد و به اوضاع آشفته ی ناشی از اهمال و سهل انگاری دهه های قبل پایان یا حداقل آنها را تخفیف دهد…!
بی شک مشکلات امروز شهرمان بسیار است و امکانات موجود برای مواجهه با آن اندک…!؟
از معضل ۳۰ ساله ی دفع غیراصولی و غیر بهداشتی انواع پسماندها و فاضلابهای خانگی و صنعتی گرفته تا پدیده ی نامیمون ترافیک شهری و توسعه ی نامتوازن.
از ساخت و سازهای غیرقانونی و غیراصولی حاشیه ی شهر گرفته تا نبود ترازی متوازن برای مبلمان شهری….؟!
و دهها و شاید صدها اولویت و محدودیت دیگر که همچون سوهانی روح و روان شهروندان دغدغه مند و صاحب ذوق را می ساید و امیدها را برای سامان هرچه سریعتر اوضاع نامطلوب شهرمان تضعیف می نماید….؟!
بطور حتم خوانندگان با درایت و دلسوز این سطور، بیش از نگارنده مطلع اند که عمر مفید مدیریت شهردار حداقل در دو دهه ی گذشته یعنی بطور مشخص از سال ۱۳۸۰ تاکنون، حدود ۱۰ ماه بوده است و در بهترین شرایط تنها یک مورد به ۲۷ ماه رسیده است. ( اشاره به دوره ی دوم شهرداری آقای ثابت قدم.)
جالب است یادآور شوم که در ۲۰ سال گذشته شهرداری رشت ۲۳ شهردار و کفیل شهرداری داشته در حالیکه در ۹۴ سال پیش از سال ۱۳۸۰ تعداد شهرداران و کفیلهای شهرداری در مجموع ۴۸ نفر بوده است….؟!
معضل دیگر در حوزه ی اجرایی و مدیریتی استانمان، نبود اراده ی کافی و وافی برای کادرسازی ست. اولویتی که بی شک در تمامی استانهای پیشروی کشور مانند اصفهان، یزد، دو آذربایجان و اردبیل، مشهد و حتی قزوین و کرمان بیش از سایرین به چشم می خورد. همگان مستحضرید که روند کادرسازی در اینگونه استانها همزمان در بستر سلایق سیاسی متفاوت شکل گرفته و در هر دولتی به تصمیم سازان دولتهای متنوع عرضه می شود. چرا راه دور می رویم، همین استان جنوبی کشورمان بوشهر را در نظر بگیرید. چگونه استانداری جوان بنام آقای دکتر مصطفی سالاری را برای استانداری گیلان تعرفه و منصوب نمودند ولی ما گیلانیان برغم اینکه در سطح کلان کابینه ی دولت قبل آدم داشتیم، نتوانستیم کادرسازی کنیم. در دوره های قبلتر نیز بهره گیری از نیروهای متعهد و شایسته ی گیلانی در عرصه ی اجرایی کشور کم بود. بنده خدمات و تلاشهای صادقانه ی مدیران ارزشمندی که در دوره های قبل در کسوت استاندار یا معاون وزیر و حتی در مواردی اندک وزیر شدند، را نادیده نمی گیرم؛ اما به ضرس قاطع معتقدم تعداد نیروهای شایسته و با درایتی که در بستر یک کادرسازی دلسوزانه می توانستند امروز منشا اثر و خدمت شوند، بسیار بوده و هستند…!
یک نکته در خصوص اهمیت کادرسازی در بدنه ی وزارتخانه ها بیان کنم و سپس به اهمیت انتخاب شهرداری کاربلد و شهرآشنا برای شهرمان بپردازم. ( یادآور می شوم که تشکل سیاسی اجتماعی یاوران ولایت در روزهای قبل و حتی در ماههای قبل بر لزوم تسریع در روند انتخاب استانداری شایسته و کارامد در بستر اجماع مجموعه ی نیروهای اثرگذار نیز مقالات و تحلیلهایی انتشار داده بود.)
اگر امروز نگاهی به کابینه ی آیت الله رییسی بیاندازیم، بوضوح درمی یابیم که اکثر وزرای کنونی، زمانی معاون وزیر بوده اند و حالا به مقام وزارت نائل آمده اند و چه بسا معاونان وزیر کنونی، وزرای آتی دولت بعد باشند. دراین بخش، بسترسازان و نخبگان سیاسی استانمان چه کرده اند و چه برنامه ایی دارند….!
نمایندگان محترم استانمان چگونه به این اولویت مهم می نگرند….!؟
بسیارند نیروهای متخصص و گرانسنگی که بدون توجه به توانمندیهایشان، از گردونه ی نظام اداری خارج شده اند و به مقام بازنشستگی نائل آمده اند…؟!
فراموش نکنیم که بر اساس نص صریح آموزه های اسلام اصیل، مسببان چنین وضعیتی، این نقیصه را همچون حق الناسی برگردن خواهند داشت…!؟
اما موضوع انتخاب شهردار…!؟ مبحثی که امروز ذهن بسیاری از شهروندان، مسئولان، نمایندگان مردم و حتی نخبگان سیاسی شهرمان را بخود مشغول کرده، انتخاب شهردار برای کلان شهر رشت است.
اول ببینیم در این زمینه تاچه حد کادرسازی کرده ایم…؟ بینی و بین الله چند نفر داریم که در شرایط کنونی، به اقتضاء شرایط سیاسی کشور و استان و با لحاظ معضلات، تهدیدات، اولویتها و ظرفیتهای متعدد و متنوع شهرمان، شایسته ی تصدی شهرداری اند و یا آماده ی پذیرش چنین مسئولیتی هستند…؟ بله شاید تعداد افرادی که آماده ی پذیرش مسئولیت اداره ی شهرداری را داشته باشند، کم نباشد. اما تا چه حد شرایط شهردار شدن در شهری با چنین پیشینه ی غنی فرهنگی، مذهبی، تاریخی، سیاسی، علمی و…. را دارند…؟
امروز شورای اسلامی شهرمان که تمامی انها افرادی شناخته شده در حوزه ی سیاسی و اجتماعی هستند، به عنوان نمایندگان عموم شهروندان فردی را به اقتضای آشنایی اش با مسایل شورا و شهرداری، به عنوان گزینه ی نهایی خود به وزارت کشور معرفی کردند. بلافاصله پس از این معرفی، علمهای مخالفت از هر سو بلند شد و تیغ تیز تخریب و انتقاد نه تنها دامن حیثیت فرد معرفی شده را گرفت، بلکه تصمیم اعضای شورای شهر را تخطئه کرد…..؟!
اول از همه باید دید، این چه سبک و سیاق از قانونگرایی، اخلاقمداری، عدالت طلبی و خیرخواهی ما منتقدان است که نظر شخصی خود را بر تصمیم نمایندگان عموم شهروندان در شورا صائب دانسته و در صدد تحمیل اراده ی خویشیم….!؟
اگر فردی مشکلات اخلاقی و حیثیتی دارد، خب این مراجع چهارگانه ی نظارتی هستند که باید اعلام نظر کنند و این وزارت کشور است که با اتکاء به مستندات و استعلامات، تصمیم نهایی را می گیرد. اگر موضوع بر سر تخصص و کارآمدی ست که گزینه ی معرفی شده هم سابقه ی دو دوره عضویت در شورای اسلامی شهرمان داشته و دو سال نیز رییس شورا بوده است….؟! اگر بحث جوانگرایی ست که این فرد، جوانی با انرژی و جویای نام است. مگر ایراد کار کجاست که از ظرفیت فردی در راستای منافع عموم و در بستر نظارت و پایش دقیق برای شهردار شدن حمایت کنیم و توان او را برای آبادانی و توسعه شهرمان خرج نماییم…؟! البته به نظر نگارنده فعلا در عرصه ی مدیریت شهر، ما نیاز به پیشگیری ضرب العجل مشکلات و تهدیدات داریم تا طرح های توسعه محور….!
بیاییم مصالح شهر و عموم شهروندان را بر منافع فردی، بخشی یا گروهی ترجیح دهیم و کمی از تحمیل سلایق شخصی بر متولیان اصلی بکاهیم. امروز نیاز شهر، استان و کشورمان منافع شخصی و گروهی نیست، منافع عمومی ست. شاید با این راه بتوان شهربارانهای نقره ایی را به جایگاه اصلی و درخورش رساند و زمینه ی افتخار و سرافرازی گیلانیان ماخوذ به حیا را در روند قیاس شهر و استان خود با دیگر استانها فراهم ساخت. به امید آنروز….!
رسم دنیا بر همین است، آنکه آمد رفتنی ست
بعد رفتن، نام نیکت بر زبانها ماندنی ست
نویسنده : دکتر حسین کلهر
# تشکل سیاسی اجتماعی یاوران ولایت
انتهای پیام/.