نویسنده: ستانیسلاف تاراسوف
پیک قلم به نقل از دیپلماسی ایرانی: در بغداد، از جهات گوناگونی، اتفاق مرموزی رخ داد. در روز ۷ ماه نوامبر، اقامتگاه مصطفی کاظمی، نخست وزیر عراق، واقع در «منطقه سبز» که در آنجا، سفارت خانه ها و سازمان های اصلی دولت واقعند، مورد حمله قرار گرفت. بر اساس گزارش های وزارت کشور عراق، این منطقه مورد حمله سه فروند هواپیمای بدون سرنشین قرار گرفت. دو فروند از آنها سرنگون شدند و هواپیمای بدون سرنشین سوم از مدل ناشناسی تا اقامتگاه نخست وزیری پرواز کرده و حمله خود را انجام داد.
گزارش ها حاکی از آن است که حمله هواپیماهای بدون سرنشین توسط سامانه پدافند ضد هوایی سفارت امریکا ثبت شد و یکی از آنها توسط نیروهای امنیتی عراق منهدم شد. هیچ چیز خاصی در این مورد وجود ندارد، زیرا سفارت امریکا در بغداد اغلب مورد حملات گوناگون قرار می گیرد و سامانه پدافند هوایی آن به صورت ۲۴ ساعته در حالت آماده باش است. اما، از گزارش های رسیده از نحوه این حمله، چنین برمی آید که برای حمله به اقامتگاه مصطفی کاظمی توسط نیروهای ناشناس تلاش شده است. بی جهت نیست که علی شمخانی حمله هواپیماهای بدون سرنشین به اقامتگاه نخست وزیر عراق را «تحریک به شورش» دانسته و گفت: «این حادثه باید در اندیشکده های خارجی بررسی شود». کاظمی خاطر نشان کرده که مقامات رسمی کشور اسامی کسانی را که این سوء قصد را انجام داده اند، می دانند و به زودی بازداشت خواهند شد. در این زمینه از تشکیل کمیسیون ویژه برای بررسی این سوء قصد خبر داده شده است. به گفته مصطفی کاظمی، نیروهایی که از اصلاحات دموکراتیک جاری و مبارزه با فساد در کشور ناراضی هستند و تلاش می کنند تا کشور را در هرج و مرج و جنگ منطقه ای فرو ببرند، دست به حمله زده اند.
در روز ۱۰ ماه اکتبر، انتخابات پارلمانی زود هنگام در عراق برگزار شد. برنده آن، از مواضع ضد ایرانی حمایت می کند. در این میان، ائتلاف حامی ایران «فتح» و «حزب الله» بسیاری از کرسی های خود در پارلمان را از دست دادند و پس از آن، کاظمی را به جعل نتایج انتخابات متهم کردند. هر دو گروه سیاسی شروع به برگزاری اعتراضات در بغداد کردند و در برخی موارد، با نیروهای امنیتی وارد درگیری هایی شدند. به نظر می رسد که پاسخ پرسش روشن است: نیروهای حامی ایران وارد عمل شده اند، اگرچه ابو علی عسکری، یکی از نمایندگان آنان اعلام کرده که آنان در حمله به اقاماتگاه نخست وزیر دست نداشته اند.
افزون بر آن، گفته می شود که این حمله از روی عمد انجام شده تا نیروهای مقاوت مقصر نشان داده شوند. باید به این موضوع توجه داشت که امریکا در تفسیر این رویداد به عنوان اقدام تروریستی و کمک رسانی برای انجام تحقیقات، هیچ اتهامی را علیه ایران وارد نکرده است. افزون بر آن، نمایندگان نیروهای حامی ایران در عراق نیز اعلام کرده اند که در پشت این حمله می تواند گروه سومی قرار داشته باشد.
گفتنی است که امریکایی ها پس از پایان عملیات خود در افغانستان به همراه دیگر شرکت کنندگان در ائتلاف، تلاش کردند تا دولت مرکزی جدیدی را تشکیل دهند. اما، به دلیل عدم حضور زبدگان سیاسی قدرتمند در این کشور که از نفوذ ملی برخوردار باشند، این امر میسر نشد. بر اساس ارزیابی های کارشناسان، در عراق حتی تقسیم بندی سه وجهی به جنوب شیعه، مرکز سنی و شمال کردها تصویری پیچیده ای را انعکاس نمی دهد.
در آنجا، مانند افغانستان، حضور فقط یک رژیم استبدادی مرکزی که قادر به تضمین وحدت و ثبات کشور باشد، وجود ندارد، زیرا همبستگی بر اساس قومیت و دین غیر ممکن است. در عراق، رهبر سیاسی قدرتمندی وجود ندارد که به برقراری همبستگی در میان مردم و رهبری روند اجتماعی قادر باشد. دموکراسی سازی امریکا در این کشور نیز موفقیتی به همراه نداشت. باید منتظر روزهای آینده باشیم تا ببینیم چه تصمیم های در عراق اتخاذ خواهد شد.
